Patnjom do istoka
Ja se nisam zalud patnjom splela
zorom što istoku me puti,
misao mi nestrpljivo vrela
da zahvati sunca sto se sluti.
I pridižem njom se često duhom
kad mač sebi rijem u prsa,
da obrišem milosrdnom rukom
srce što u krvi gorkoj grca.
Oh,ja i ne želim da me pusti
taj mrak što me ka istoku tjera,
klecajući,ja njemu se žurim
u skrovište mojih želja,htjenja
